Írta: Bak Rita
Közzétéve 1 éve
Megtekintések száma: 561
Uljana Wolf: Az ébrenlét tere II
óh bár soha ne lettem volna az ébrenlét terében
némán strandolva lebegve a fehér
– bárkában más hajók mellett kikötve
igen ez az utolsó kikötő ez a nedves
alvó csatorna fekete nővérekkel, akik
büntetőbíróságként állnak a parton és mentával szigorú
ujjbeggyel fenyegetnek téged: csepp és
a szerelmemet nem hallhatják
semmit sem hallhatsz csak ezt a csendet
a kikötőkapukban higiéniai seprűvíz, mely
– cseppenként táplál téged a slagból-
amikor ágyad alatt a tenger gyors
csapódásokkal visszarabol téged az álomba
csillag és gerenda messze az ébrenléttől
Uljana Wolf: aufwachraum II
ach wär ich nie im aufwachraum gewesen
taub gestrandet schwankend in der weißen
barke neben andern barken angebunden –
ja das ist der letzte hafen ist der klamme
schlafkanal mit schwarzen schwestern die
als strafgericht am ufer stehn und dir mit
strengen fingerspritzen drohen: tropf und
teufel meine liebe können sie mich hören
und hören kannst du nichts nur diese stille
in den schleusen sanitäres fegewasser das
dich tropfenweise aus dem schlauch ernährt –
als unter deinem bett das meer mit raschen
schlägen dich zurückraubt in den traum von
stern und knebel fern vom aufwachraum