Uljana Wolf: Az ébrenlét tere II.

Írta: Bak Rita


Közzétéve 1 éve

Megtekintések száma: 561



Uljana Wolf: Az ébrenlét tere II

óh bár soha ne lettem volna az ébrenlét terében
némán strandolva lebegve a fehér

– bárkában más hajók mellett kikötve
igen ez az utolsó kikötő ez a nedves

alvó csatorna fekete nővérekkel, akik
büntetőbíróságként állnak a parton és mentával szigorú

ujjbeggyel fenyegetnek téged: csepp és
a szerelmemet nem hallhatják

semmit sem hallhatsz csak ezt a csendet
a kikötőkapukban higiéniai seprűvíz, mely

– cseppenként táplál téged a slagból-
amikor ágyad alatt a tenger gyors

csapódásokkal visszarabol téged az álomba
csillag és gerenda messze az ébrenléttől

 

Uljana Wolf: aufwachraum II

ach wär ich nie im aufwachraum gewesen
taub gestrandet schwankend in der weißen

barke neben andern barken angebunden –
ja das ist der letzte hafen ist der klamme

schlafkanal mit schwarzen schwestern die
als strafgericht am ufer stehn und dir mit

strengen fingerspritzen drohen: tropf und
teufel meine liebe können sie mich hören

und hören kannst du nichts nur diese stille
in den schleusen sanitäres fegewasser das

dich tropfenweise aus dem schlauch ernährt –
als unter deinem bett das meer mit raschen

schlägen dich zurückraubt in den traum von
stern und knebel fern vom aufwachraum